شاپالاخ ملی بر صورت کريه شوونيسم

در روز پنج شنبه مورخه 5/9/82 برنامه به اصطلاح طنزی (بخوانيد برنامه توهين به اقوام ) که با مجوز وزارت ارشاد جمهوری اسلامی ايران برگزار می شد ، به علت اجرای جوکهای توهين آميز نسبت به ملل ايران موجب تشنج در سالن سينما فردوسی تهران شد. اجرای اين جوکها را فردی هنرمند نما ( دلقک) به اسم ماهی صفت به عهده داشته که بدون توجه به اعتراض تماشاگران با سماجت تمام به اجرای جوکهای توهين آميز پرداخته بود که فی الفور از طرف 3 جوان مورد ضرب و شتم قرار گرفته بود.

ماهی صفت دلقک را می توان نماد زشت شوونيسم دانست . او يک فرد نيست در پشت ايشان گروهی از شوونيستها قرار گرفته اند و او هم دانسته يا ندانسته در دام آنها گرفتار شده است و يا به خاطر چند ريال هنرش را در خدمت شوونيستها قرار داده است. هنری که می توانست در راه مثبت از آن استفاده کند. و دردی از دردهای ملت ايران را درمان کند. اما آن شاپالاخ که به صورت ماهی صفت خورد ، يک شاپالاخ ملی بود که بر چهره کريه شوونيسم فارس خورد. چرا که شوونيستها و نئوشوونيستها به صورت مستقيم و غير مستقيم او را در اجرای برنامه های خود ياری می دهند و ايشان با اجازه وزارت ارشاد جمهوری اسلامی به اجرای برنامه مپردازد و حتی با مجوز و کمک آنها نوارها و سی دی های برنامه های خود را تکثير می کند . پس معلوم می شود که نئوشوونيستها در پستهای حساس وزارت ارشاد جمهوری اسلامی هم نفوذ کرده اند.

ملت ترک آذربايجان و جوانان آنها هميشه خواسته اند از خشونت و از ايجاد درگيری دوری کنند ، اما اين شوونيسها دست بردار نيستند و با لجاجت و بی شرمی به کارهای بی شرمانه خود ادامه می دهند. جوانان آذربايجان اول با زبان اعتراض از ايشان خواسته بودنند که دست از توهين بردارد و از اجرای جوکهای توهين آميز منصرف شود اما ايشان با وقاحت تمام گفته بود که " اگر کسی خوشش نمی آيد می تواند برود بيرون و چائی ميل کند " اين سخن وقيحانه ايشان جای هيچ شک و ترديد ی نمی گذارد به اينکه دعوت به دعوا می کند.

شوونيسها بايد بدانند که زبان ترکی ما برای ما مقدس است و فرهنگ ما هم همچنين . و به دلقکهايی امثال ماهی صفت اجازه توهين و بي حرمتی به مقدسات خود را نخواهيم داد . آنا ديلی ( زبان مادری ) برای ما مثل آنا (مادر) عزيز است. و در اين راه " اولمک واردير دونمک يوخدور" ( تا مرگ مبارزه خواهيم کرد). جای آن شاپالاخ هميشه در صورت کريه شوونيسم فارس خواهد ماند و حتی با کمک چند روزنامه و سايت اينترنتی ( روزنامه شرق تهران ) و دادن القابی که لايق خودشان است ( اراذل و اوباش) نمی توانند خود را بی تقصير در اين ماجرا نشان دهند. و با هر بار ديدن جای آن شاپالاخ عصبانی خواهند شد و شايد هم دق کنند و بميرند . شاپالاخ ملی نوش جان ماهی صفت دلقک و شوونيسم فارس.


باريش مرندلی